Agenda

Cockney Rebel - Cultureel Centrum - Gistel

zaterdag 18 april 2015 om 20:30 uur

Helemaal uit het niets was daar in 1973 plots de Londonse band STEVE HARLEY & COCKNEY REBEL met de single 'Judy Teen'. Een vrolijke voorbode voor wat nadien zou blijken één van de beste albums van dat jaar te zijn : "The Human Menagerie". Geïnspireerd door de vaudeville en music-hall van The Kinks, de glamrock van T. Rex, de art-rock van Roxy Music, de progrock van Procol Harum en de folky songs van The Strawbs brachten ze op hun debuutplaat een wonderbaarlijke melange van verbluffende songs zoals het luchtige 'Hideaway', het prachtige theatrale 'Sebastian', 'Loretta's Tale' (over het lot van een hoer) en het lange indrukwekkende epos 'Death Trip'. Bijna even fantastisch is de 2de langspeler "The Psychomodo" (1974) die in eerste instantie de aandacht trekt door de leuke single 'Mr. Soft' die zo uit de pen leek gekomen van Ray Davies. Ex-journalist Steve Harley sprak nog meer tot de verbeelding met het donkere monotone meesterwerkje 'Cavaliers' en het ultieme hoogtepunt 'Tumbling Down', een magistraal orkestraal orgasme ! Het 3de album "The Best Years Of Our Lives" (1975), met producer Alan Parsons, was opnieuw een schitterende langspeler maar als geheel lichter van toon en met meer up-tempo songs. De single 'Make Me Smile' zorgt voor de grote doorbraak. Opvolger "Timeless Flight" (1976) is best nog een goed album maar bevat toch minder uitschieters. Het prachtige theatrale 'Black Or White' is een hoogtepunt. Het creatieve brein van Steve is erg productief want eind 1976 verschijnt er opnieuw een album, het redelijke "Love's A Prima Donna". Ondertussen ging Cockney Rebel ook in Amerika intensief touren maar ze bleven vooral populair in Europa. Problemen met zijn bandleden nopen hem om sessiemuzikanten te laten aandraven om nog als band te kunnen fungeren. In 1978 brengt hij tenslotte onder zijn eigen naam het album "Hobo With A Grin" uit. Net als opvolger "The Candidate" (1979) verdwijnen die albums glorieus in de plooien van de popmuziek want de heersende punk en new wave muziek doen de prima songs van Harley de das om. Hij besluit dan maar om er even mee op te houden.

Eind jaren '80 gaat hij sporadisch opnieuw met het oude Cockney Rebel-repertoire op het podium staan. En het is wachten tot 1992 voor een nieuw album : "Yes You Can". Een come-back plaat die vrij onopgemerkt blijft in de hoogdagen van de grunge. Ook opvolgers "Poetic Justice" (1996), "Stripped To The Bare Bones" (1999) en "A Friend For Life" (2001) brengen weinig centen op. Na het live-album "Anytime" (2005) brengt Harley de prima cd "The Quality Of Mercy" (2006) uit maar de media blijkt wederom weinig interesse te betonen. De melodieuze rocksongs vallen wellicht te weinig op om te imponeren en nieuwe namen krijgen tegenwoordig alle aandacht. Maar het belet hem niet om het toch nog eens te proberen in 2012 met het prima album "Stranger Comes To Town". We kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat nog slechts weinigen zitten te wachten op nieuw werk van de man maar weet dat het live vooral zijn vroege classics zijn die aan bod komen. Niets staat dus een prachtige seventiestrip in de weg. Aanrader !!

Meer agenda-items:

© 2024 Rock FM online, alle rechten voorbehouden. Ontworpen en ontwikkeld door movemedia.