Agenda
Zometeen op Rock FM:
Glenn Hughes Band - Spirit of 66 - Verviers
GLENN HUGHES liet voor het eerst van zich horen als liedjesschrijver, zanger en bassist bij de Britse band Trapeze, op het album "Medusa" (1970). Vooral zijn gloedvolle soulstem met een bereik van vele octaven trok de aandacht. Toen hij na 3 albums bij Trapeze gevraagd werd om Roger Glover bij Deep Purple te vervangen twijfelde hij geen moment want die band was toen zowat de populairste Britse hardrockband van het moment. Maar toen ook zanger Ian Gillan zijn biezen pakte kwam de rauwer zingende David Coverdale daar alsnog een stokje voor steken. De tandem Coverdale/Hughes steeg meteen al tot grote hoogten op het Deep Purple-album "Burn" (1974), een absolute klassieker in de omvangrijke discografie van de groep. Met de opvolger "Stormbringer" (ook ’74) dirigeerde Hughes de band steeds meer in een soul/funk-richting, wat werd gesublimeerd in de plateauzolenstamper 'Gettin’ Tighter' op het aansluitende "Come Taste The Band" (1975), een plaat waarop originele gitarist Ritchie Blackmore, die de groep Rainbow begon, inmiddels was vervangen door Tommy Bolin.
Bergen cocaïne deden de band geen goed en Glenn Hughes kwam op een zijspoor terecht. Toen hij was afgekickt werd hij een graag gehoorde gast op albums van vakbroeders als Black Sabbath, John Norum (Europe), was 'The Voice Of Rock' op de single 'America (What time ts love)' van het techno-collectief KLF, stichtte in 1982 met voormalig Rainbow- en Deep Purple-zanger Joe Lynn Turner het Hughes/Turner Project en zong daarnaast een onafzienbare rij solo-albums de schappen in, platen met spitsvondige titels als "Return Of Crystal Karma" (afgekort R.O.C.K.) en "First Underground Nuclear Kitchen" (F.U.N.K.).
De vijftiger sloeg in 2010 een brug naar de hedendaagse muziek door een collaboratie aan te gaan met Red Hot Chili Peppers Chad Smith en John Frusciante en verrast vriend en vriend (Glenn Hughes heeft geen vijanden) met de band Black Country Communion. Hughes paart zijn talent aan dat van toetsenman Derek Sherinian (Dream Theater, Alice Cooper), meestergitarist Joe Bonamassa en drummer Jason Bonham, de zoon van de legendarische Led Zeppelin-trommelaar John 'Bonzo' Bonham. Hun twee fraaie albums doet Glenn Hughes zijn funky solo-uitstapjes vergeten maar in Verviers komt hij dus wel onder eigen naam aantreden want de band is in 2013 helaas uit mekaar gespat.
Het zou nu dus best wel eens een funky avond kunnen worden ... of misschien wel helemaal niet. Aanrader !!
Meer agenda-items: