Agenda
Zometeen op Rock FM:
Randy Newman - De Roma - Borgerhout
De Amerikaanse singer/songwriter/pianist RANDY NEWMAN groeide op in een muzikale familie. Zijn ooms Alfred, Lionel en Emil waren gerespecteerde filmcomponisten die in Hollywood aan de bak kwamen. Newman werd op zijn zeventiende jaar professioneel songwriter voor een uitgever in Los Angeles. Zo verzeilen een paar van zijn songs in Engeland, waar ze in versies van Alan Price ('Simon Smith And His Dancing Bear'), Dusty Springfield ('I Think It’s Gonna Rain Today') en Manfred Mann ('So Long Dad') een redelijk succes behalen. Zodanig zelfs dat ook in het thuisland een paar moedigen het wagen zo’n droefgeestige Newman-song in de groeven te persen : P.J. Proby neemt 'Mama told me not to come' voor zijn rekening en Gene Pitney 'Nobody Needs Your Love More Than I Do' en 'Just One Smile'. Toen hij met hulp van zijn vriend Lenny Waronker een platencontract bij Reprise kreeg, stopte hij als broodschrijver en richtte zich op een carrière als singer/songwriter. Zijn orkestrale debuutalbum (1968) was niet direct een succes in verkoopcijfers, maar enkele nummers van het album werden binnen korte tijd door diverse artiesten op de plaat gezet. Met zijn volgende album "12 Songs" (1970) oogst Newman alom lof. De violen werden vervangen door studiomuzikanten als Ry Cooder, Jim Gordon en Clarence White. Pas met zijn 3de album "Sail Away" (1972) zal duidelijk worden dat we van hem nog niet af zijn. Sarcasme en zelfrelativering gegoten in meesterlijke songs als 'Lonely At The Top' en 'God's Song' zorgen voor pittige en verhitte discusies in religieuze kringen. Maar vooral gerespecteerde muziekliefhebbers nemen het op voor de chroniqeur van de Amerikaanse samenleving.
Gedurende de jaren zeventig maakt hij diverse albums die de tand des tijds glorieus wisten te doorstaan. Songs als 'Baltimore', 'Rider In The Rain', Birmingham' en 'Short People' zijn ondertussen klassiekers geworden. Ondanks de stijgende kritiek op zijn bijtende songteksten gaat het Newman ook qua verkoopscijfers voor de wind. In 1983 neemt hij met een pleiade aan beroemde artiesten (o.a. Rickie Lee Jones, leden van Toto en Fleetwood Mac) het rockalbum "Trouble In Paradise" op. Daarop zet hij de ganse show-business voor schut mits songs als 'It's The Money That I Love' of 'The Story Of A Rock 'n' Roll Band'. Ook zijn duet met Paul Simon 'The Blues' haalt vele hitparades. Moe van alle kritiek en enkele rechtszaken daaromtrent besluit hij zich dan maar verder toe te leggen op filmmuziek. Na zijn eerdere succes met "Ragtime" (1981) krijgt hij steeds meer de smaak te pakken en neemt hij ook de ene na het andere aanbod aan met als bekendste : "Toy Story", "Cars", "A Bug's Life", "Monsters Inc" ; in totaal goed voor zo'n 20 soundtracks.
Tussendoor brengt hij ook nog enkele gewone liedjesplaten uit zoals het gesmaakte "Land Of Dreams" (1988) en de controversiële bewerking van "Faust"(1995). Het einde van het vorige decennium wordt in stijl afgesloten met één van zijn beste platen sedert de seventies, "Bad Love" (1999). Daarna is het weer 11 jaar wachten tot er een gezongen opvolger verschijnt "Harps And Angels" '(2008), een schamel half uurtje muziek maar er staan tien songs op die stuk voor stuk de moeite zijn. Het nummer 'A Piece Of The Pie' verwijst zelfs naar ons land. Hij roemt er de Belgische friet, schetst ons land als een plek waar je in alle rust kunt mediteren, tot het nummer plots onderbroken wordt door een scheldpartij tussen een Waal en naar het accent te oordelen Antwerpse furie. In een andere song 'A Few Words In Defense Of Our Country' krijgt onze voormalige vorst Leopold ervan langs : "King Leopold Of Belgium/Everyone thinks he's so great/Well he owned the Congo and he tore it up too/He took the diamonds/He took the silver/He took the gold/Know what he left them with? Malaria !"
Het wordt dus spannend uitkijken naar dit concert van de ondertussen 72-jarige liedjesschrijver. In 2009 nog moest hij zijn ganse Europese tournee op doktersverzoek afgelasten maar met zijn gezondheid blijkt het de laatste jaren weer beter te gaan. Zijn vele Belgische concerten sedert 2010 werden overigens unaniem de hemel in geprezen. Derhalve : ferme aanrader maar compleet uitverkocht !
Meer agenda-items: